Mijn oudere zus hield van zeilkampen. Ze genoot met volle teugen van de Friese meren, de gezamenlijke maaltijden en de bonte avonden. Het leek mijn ouders-goed bedoeld- ook wel een idee als ik eens zou meegaan. 

Oh, wat heb ik me ellendig gevoeld. Ik gedij(de) sowieso nooit zo goed in groepen, werd gek van de herrie, moest wennen aan het eten, deed geen oog dicht en -ook al waren we met een man of veertig- ik voelde me moederziel alleen. Zeilen vond ik trouwens ook niet leuk. 

Waarmee maar is aangegeven dat ieder kind verschillend is. Een kamp, werkweek of schooluitje is niet per definitie voor iedereen een feest. Die boodschap en erkenning zou mij enorm hebben geholpen. Door de woorden: “Kom op, joh. Stel je niet aan. Een kamp is toch leuk?’ voel je je namelijk nog eenzamer. Je krijgt het gevoel dat je echt niet ‘spoort’ als je zoiets niet zo leuk vindt. 

Daarom ben ik zo blij dat mijn vrouw Josina vorig jaar het prachtige boek ‘Fenne en het danskamp’ schreef. Ze beschrijft hoe Fenne zich voelt als ze meegaat naar een belangrijke danswedstrijd waar ook nog eens een kamp aan vast zit. Fenne heeft het geluk iemand tegen te komen die haar ‘ziet’ en begrijpt dat het voor haar meer dan spannend is. Ik hoop dat alle kinderen die de komende weken op kamp gaan ook zo iemand in hun omgeving hebben. 
- Mark Hemmer, uitgever ScrivoMedia

Kijk hier eens naar het boek over Fenne en het danskamp
https://www.scrivomedia.nl/Fenne-en-het-danskamp

Meer leestips? 
Voor jongere kinderen is er een prentenboek over Spinnetje. Hij gaat naar de kermis en vindt, als één van de weinigen, het spookhuis echt niet leuk.
https://www.scrivomedia.nl/Spinnetje-gaat-griezelen-of-toch…

En Kabouter Langmuts is uitgenodigd voor een feestje. Klinkt leuk, maar de hooggevoelige kabouter twijfelt. 
https://www.scrivomedia.nl/Langmuts-en-het-feest