Overprikkeling

Een woede-uitbarsting die ‘uit de lucht komt vallen’. Een zeer kort lontje na een schooldag. Een huilbui midden in de dierentuin.

Eén van de lastige kanten van de mooie eigenschap (hoog)gevoeligheid is overprikkeling. Hooggevoeligen pikken met hun gevoelige zenuwstelsel veel meer uit hun omgeving op dan gemiddeld. En al die prikkels komen ook nog eens extra intens binnen. Wanneer die indrukken niet op tijd kunnen worden verwerkt, zoekt het lijf een andere manier om de opgebouwde spanning kwijt te raken. En dat kan zomaar via een fikse huilbui of een heftige woede-uitbarsting zijn.

Overprikkeling:
- is een manier van het lijf om een teveel aan indrukken/opgebouwde spanning te verwerken.
- kan op een ‘heftige’ manier naar buiten komen (hevige woede-uitbarsting of huilbui), maar kinderen kunnen zich ook helemaal terugtrekken en een poosje ‘niet bereikbaar’ zijn.
- zal in ieder geval een minuut of 20 duren. Geeft het kind die tijd ook; het moet er gewoon even uit. Proberen het huilen/de woede/de afzondering te stoppen zal niet helpen (of juist averechts werken).

Overprikkeld zijn is niet leuk. Zeker niet voor degene die het betreft, maar ook niet voor de omgeving. Probeer daarom overprikkeling tijdig te herkennen, zodat je op tijd activiteiten kunt ondernemen die de overprikkeling voorkomen. In het blog van komende donderdag hier meer over!

Boeken voor en over hooggevoelige kinderen vind je hier.