‘OH NEE, we hebben vandaag gym!’

‘OH NEE, we hebben vandaag gym!’ 

Herkenbare reactie? Veel jonge, gevoelige kinderen hebben moeite met de gymles, zelfs als ze eigenlijk dol zijn op bewegen. Hun afkeer voor de gymles is wel te verklaren. 

Tijdens de gymles komt er een groot aantal prikkels op de kinderen af. Dat begint al in de kleedkamer met die typische geur die er altijd hangt. Verder is er vaak veel herrie, mede door de akoestiek van de kleedkamer/gymzaal.

Sommige gevoelige kinderen vinden het heel vervelend om zich uit te kleden in een groep. De schaamte die ze voelen als ze in hun ondergoed staan, is ook een sterke prikkel. 

Vaak weten de kinderen niet wat ze in de gymles mogen verwachten. Staan er alweer onbekende toestellen klaar, waarvan je niet weet wat je ermee moet? Hoe moet dat dan? En is dat niet gevaarlijk? Iedereen kijkt straks naar me en dan weet ik niet wat ik moet doen! Allemaal zaken waar hooggevoelige kinderen zich zorgen over kunnen maken.

Gevoelige kinderen houden van structuur, overzicht en ordening. Drie zaken die in een gymles meestal ver zijn te zoeken. Alleen al de onoverzichtelijke grootte van de gymzaal kan voor kleine kinderen behoorlijk overweldigend zijn. Bovendien rent iedereen door elkaar, komen de ballen van alle kanten aangestuiterd, doen andere kinderen wild en/of botsen tegen je aan. Dat voelt allemaal heel onveilig.

Kortom: genoeg elementen waar hooggevoelige kinderen moeite mee hebben. Tegelijkertijd zijn het allemaal zaken die nu eenmaal onlosmakelijk met de gymles verbonden zijn. Niets aan te doen dus? Nou, het kind kan best íets tegemoet gekomen worden. Het kan al schelen als het kind rustig mag beginnen. Eerst even op een rustige plek aan de kant zitten om van een afstandje te kijken wat er allemaal gebeurt, voordat het mee gaat doen. Eerst goed begrijpen wat er wordt verwacht bij een toestel of tijdens een oefening, voordat je het zelf moet laten zien. En vooral begrip en erkenning van de leerkracht voor alle zaken waar je als hooggevoelig kind moeite mee hebt, doen wonderen!

Tot slot: het zijn vaak de jongste kinderen die hier veel moeite mee hebben. Ook de gymles blijkt te wennen, soms al na een paar weken. En het kan maar zo uitgroeien tot het leukste vak op school!

PS: Veel van het bovenstaande is ook van toepassing op de pauzes op het schoolplein. Het is dus helemaal niet vreemd dat gevoelige kinderen bij het buiten spelen vaak liever een rustig plekje aan de kant zoeken, of een beetje rondscharrelen, dan dat ze zich vol overgave in het gewoel storten. Dat hoeft helemaal niet ‘zorgelijk’ te zijn.

Josina Intrabartolo is schrijfster van onder meer De gids over hooggevoelige kids: